Навукоўцы папярэджваюць, што Нью-Ёрк можа патануць пад уласнай вагай

Даследнікі заявілі, што сукупны вага будынкаў Нью-Ёрка можа прывесці да патаплення мегаполіса. Аднак могуць быць і іншыя прычыны, па якіх горад тоне, у тым ліку тое, як зямля працягвае перамяшчацца пасля заканчэння апошняга ледніковага перыяду больш за 10 000 гадоў таму, паведамляе Live Science.

Разуменне таго, як і чаму такія раёны, як Нью-Ёрк, могуць апускацца, дапамагае даследчыкам ацаніць рызыкі паводак, з якімі гэтыя раёны могуць сутыкнуцца ў будучыні з-за змены клімату. Даследнікі адзначылі, што ўзровень мора ўздоўж Атлантычнага ўзбярэжжа Паўночнай Амерыкі, як чакаецца, будзе павышацца ў тры-чатыры разы хутчэй, чым у сярэднім па свеце.

«Павышэнне ўзроўню мора ў канчатковым выніку створыць праблемы з паводкамі ў Нью-Ёрку і ва ўсім свеце», — сказаў вядучы аўтар даследавання Том Парсанс, геафізік з Геалагічнай службы ЗША, у інтэрв'ю Live Science.

Дадзеныя GPS паказваюць, што ніжні Манхэтэн апускаецца з хуткасцю каля 2,1 міліметра у год.

Прычына гэтага можа быць натуральнай. Падчас самых халодных частак апошняга ледніковага перыяду гіганцкія ледзяныя шчыты пакрывалі большую частку планеты. Гэта прывяло да апускання зямлі непасрэдна пад ледзяным покрывам, што, у сваю чаргу, прымусіла краі сушы нахіліцца ўверх. Пасля раставання гэтых ледзяных покрываў вобласці, якія былі паднятыя, цяпер апускаюцца ўніз, што, паводле папярэдніх даследаванняў, можа прывесці да апускання ўздоўж усходняга ўзбярэжжа на 48 — 150 сантыметраў да 2100 года.

У дадатак да гэтай натуральнай прычыны прасядання, Парсанс і яго калегі хацелі вывучыць магчымыя наступствы штучных прычын, такіх як будынкі. Ён прыйшоў да гэтай ідэі падчас наведвання сям'і сваёй жонкі ў Бельгіі ў 2019 годзе.

«Мы апынуліся побач з саборам у Антвэрпэне», — сказаў Парсанс. «Я ўвесь час глядзеў на вялізныя камяні падмурка і думаў пра тое, што ўсе яны павінны былі быць прывезены з-за многіх міль, а потым складзены ў адным канцэнтраваным месцы. Гэта як пабудова невялікай гары. Мне стала цікава, што гэта можа зрабіць з зямлёй пад ім».

Усе будынкі апускаюцца ў зямлю або крыху "асядаюць" пасля таго, як былі пабудаваны, «нават тыя, што пабудаваны на цвёрдай скале», сказаў Парсанс. «Тыя, што на больш мяккіх глебах, будуць больш асядаць».

Навукоўцы падлічылі, што маса 1 084 954 будынкаў у пяці раёнах Нью-Ёрка роўная 762 мільярды кілаграмаў, размешчаных на тэрыторыі плошчай 778 квадратных кіламетраў.

Затым яны распрацавалі камп'ютэрныя мадэлі, каб убачыць, як уся гэтая вага можа выклікаць апусканне на самых розных глебавых умовах.

Спадарожнікавыя дадзеныя паказалі, што сярэдняя хуткасць прасядання па ўсім горадзе складае 1 — 2 мм у год. Гэта супадала з апусканнем, якое, паводле камп'ютэрных мадэляў, магло чакацца з-за натуральнага зруху зямлі пасля апошняга ледніковага перыяду.

Тым не менш, навукоўцы таксама выявілі, што некаторыя часткі горада дэманструюць значна больш высокую хуткасць прасядання. Яны адзначылі, што гэта можа быць звязана з вагай будынкаў, хоць яны папярэдзілі, што могуць быць і іншыя магчымыя прычыны.

Парсанс адзначыў, што Нью-Ёрк у сярэднім апускаецца нязначна ў год. «Аднак павышэнне ўзроўню мора ў Нью-Ёрку складае прыкладна ад 1 да 2 міліметраў у год, таму кожны міліметр апускання эквівалентны перамяшчэнню на год наперад у часе з улікам павышэння ўзроўню акіяна», — сказаў ён.

Навукоўцы апублікавалі свае высновы 8 мая ў часопісе Earth's Future.