Гісторыя рабавання і згону самалёта

Увесну 2000 года свой палёт здзяйсняў борт кампаніі "Філіпінскія авіялініі". Самалёт — Airbus A330-301 — тады быў зарэгістраваны пад нумарам F-OHZN. Яго маршрут ляжаў з Francisco Bangoy International Airport у горадзе Давао на Філіпінах у Міжнародны аэрапорт імя Ніноя Акіна непадалёк ад Манілы, а вылету чакалі 13 чальцоў экіпажу і 278 пасажыраў. Сярод іх аказаўся Аўгуста Лакандула — гэтае імя было пазначана на квітках мужчыны.

Ледзь за поўдзень Airbus A330-301 падняўся са ўзлётна-пасадачнай паласы. У кабіне знаходзіліся тры пілоты, у склад экіпажа таксама ўваходзілі два інструктары і дзевяць бортправаднікоў. Амаль увесь палёт прайшоў спакойна, а прыкладна праз гадзіну і пятнаццаць хвілін экіпаж пачаў рыхтавацца да заходу на пасадку. У гэты момант са свайго месца 28G устаў Лакандула — у лыжнай масцы і акулярах для плавання.

Ён бадзёра прайшоў у бок бартавой кухні. Аб яго мэтах можна было меркаваць не толькі па элементах адзення, але і па пісталеце, а гэтак жа гранаце ў руках. Тут Аўгуста накіраваў зброю на адну са сцюардэс, заявіўшы, што гэта згон. Дзяўчыну ён узяў у заложнікі, рушыўшы да кабіны. Заадно мужчына паказаў сур'ёзнасць сваіх намераў, стрэліўшы ў сценку, якая адлучала кабіну ад салона.

Таксама ён пракрычаў: «Адчыніце дзверы, ці я прастрэлю галаву сцюардэсе. У мяне няма сям'і, ува мне толькі помста. Мне патрэбны грошы».

Пілот адчыніў дзверы.

Матывы Аўгуста Лакандула апісваюць па-рознаму, аднак далейшыя яго дзеянні ўказваюць на тое, што сапраўды падштурхнула мужчыну на ўгон пасажырскага самалёта. Дарэчы, Аўгуста Лакандула — не сапраўднае імя пасажыра. Пазней стала вядома, што згоншчыка клічуць Рэджынальд Чуа — пра гэта распавяла яго сястра Рэні.

Мужчына здаваўся раззлаваны і настойліва патрабаваў разгарнуць самалёт, каб завяршыць, паводле яго слоў, справы са сваёй жонкай, якая нібыта змяняла яму з паліцыянтам з Даваа. Угон жа самалёта, запэўніваў Чуа (яго словы затым перадалі сведкі інцыдэнту), быў своеасаблівым пасланнем палюбоўніку яго жонкі.

Аднак выканаць патрабаванне згоншчыка было праблематычна: нібыта самалёт быў запраўлены так, каб здзейсніць рэйс у адзін бок, і на вяртанне ў Даваа паліва, па словах камандзіра экіпажа, не хапіла б. Гэта яшчэ больш раззлавала Рэджынальда, які западозрыў, што яго хочуць падмануць і выклікаць групу захопу ў аэрапорт Манілы (зрэшты, такое развіццё падзей яго чакала б у любым аэрапорце).

Кіраўнік групы інструктараў Фрэнсіс Кабел адначасова спрабаваў супакоіць згоншчыка: «Ты мне брат. Не дай здарыцца нечаму дрэннаму з маім рэйсам. Не рабі нікому балюча. Раскажы пра сваю бяду, я пастараюся дапамагчы табе».

Тады згоншчык заявіў, што яму патрэбны грошы, пасля чаго Кабел аддаў яму наяўнасць з кашалька і папрасіў пасажыраў праз гучную сувязь таксама зрабіць "добраахвотныя ахвяраванні". Адны крыніцы сцвярджаюць, што чэку з гранаты Чуа вырваў, устаўшы са свайго месца яшчэ ў самым пачатку, іншыя — што ён зрабіў гэта, калі запатрабаваў ад экіпажа дапамагчы яму ў зборы грошай і каштоўных рэчаў.

Атрымаўшы жаданае, Рэджынальд прыступіў да наступнага этапу згону. Указваецца, што мужчына або быў гатовы да розных варыянтаў развіцця падзей, або першапачаткова меў намер проста абрабаваць пасажыраў — як быццам гэта не Airbus A330-301 у паветры, а рэйсавы аўтобус. Чуа папрасіў прынесці заплечнік, які застаўся на яго месцы, з яго ён дастаў вопратку і нейкія дробязі, пакінуўшы ўнутры, як аказалася, толькі самаробны парашут — ім Рэджынальд быў гатовы скарыстацца.

Пазней сястра згоншчыка расказала, што яе брат з дзяцінства хацеў стаць скайдайверам і марыў аб небе пастаянна. Брат Рэджынальда пацвердзіў гэтую інфармацыю, расказаўшы, што той збіраў кнігі аб парашутным спорце. Праўда, да гэтага моманту ні разу не скакаў з парашутам, хаця некаторымі, хоць і вельмі абмежаванымі, тэарэтычнымі навыкамі валодаў: Чуа запатрабаваў знізіць вышыню да прыкладна 1,8 тыс. метраў і дапамагчы яму з выхадам. Дакладней, расказаць, як яму скокнуць у прынцыпе. Калі адзін з пілотаў праверыў самаробны парашут, аказалася, што ў ім не хапае важнага элемента. Лётчык указаў на гэта Рэджынальду, а затым прыстасаваў тасёмку ад фіранкі ўзамен адсутнага шнура.

Затым згоншчык запатрабаваў адчыніць дзверы, праігнараваўшы пярэчанні пілота, які сказаў, што рабіць гэтага на ўзятай вышыні і хуткасці самалёта папросту нельга: выбухная дэкампрэсія і струмень паветра не дадуць скокнуць як трэба. Калі лётчык пачаў пярэчыць, Рэджынальд зноў прыгразіў забіць сцюардэсу: «Адчыняй, ці я знясу ёй галаву!» Пры гэтым ён прымудраўся не выпускаць з рук як пісталет, так і ўзведзеную гранату. Адзін з пілотаў пагадзіўся суправадзіць Чуа да задняй дзверы, адкуль мужчына мог бы пакінуць самалёт.

Пасля адкрыцця дзвярэй Рэджынальд змог выбрацца вонкі дзякуючы рэзкай змене ціску ўнутры — Чуа папросту выцягнула з самалёта, але часткова: ён затрымаўся, сагнуўшыся і ўчапіўшыся ніжняй часткай цела за праём. Тады на "дапамогу" прыйшоў пілот, які баяўся, што Реджинальд ўсё яшчэ можа скарыстацца гранатай: ён выпіхнуў Чуа вонкі канчаткова, і той адправіўся ў сваёй першы скачок з парашутам. У самалёце застаўся яго пісталет (хоць некаторыя крыніцы пішуць, што пісталет так і не знайшлі) і адзін чаравік.

Самалёт жа працягнуў свой шлях, здзейсніўшы пасадку ў аэрапорце прызначэння, пацярпелых на борце не аказалася. У прэсе пачалі актыўна абмяркоўваць дзеянні Рэджынальда, вылучаючы гіпотэзы аб яго далейшым лёсе. Паліцыя распачала актыўныя пошукі, з'явіліся чуткі, што мужчыну затрымалі, але яны не пацвердзіліся. А праз тры дні нехта за 70 км ад Манілы натрапіў на руку, якая тырчала з пылу — паліцыя, якая прыбыла, пазней апазнала згоншчыка самалёта "Філіпінскіх авіяліній".

Пры ім знайшлі патроны 22 калібра. Пісталета і гранаты не было. У кішэнях мужчыны таксама знаходзілася 1400 песа — прыкладна $25 па курсе таго часу (верагодна, хтосьці знайшоў цела раней і забраў усю сабраную Чуа з пасажыраў і чальцоў экіпажа наяўнасць, альбо яе разнесла ветрам яшчэ падчас скачка). Была тут і даведка з прапіскай на імя Аўгуста Лакандула, на якую ён і аформіў білет, зрэшты не знойдзены.

Адшукаліся і відавочцы з зямлі, якія сцвярджалі, што бачылі падзенне Чуа: яго парашут, пашыты з кавалкаў тэнта, не раскрыўся.

У далейшым з'явіліся іншыя тлумачэнні паводзінаў згоншчыка, якімі падзяліліся сваякі Рэджынальда, а таксама лакальныя газеты. Верагодна, у Чуа былі сур'ёзныя праблемы з грашыма, якія пачаліся пасля забойства яго бацькі ў 1996 годзе. Грошы яму былі патрэбныя, каб з'ехаць з сям'ёй далей ад роднага горада, паліцыю якога Рэджынальд лічыў карумпаванай, што і не дазваляла знайсці забойцаў бацькі.

Па выніках інцыдэнту кіраўнік паліцэйскага аддзела аэрапорта ў Даваа быў звольнены з пасады, а кіраўніку рэгіянальнага аддзела бяспекі на авіятранспарце прапанавалі падаць у адстаўку. Прычынай стала тое, што Рэджынальд Чуа змог пранесці на борт самалёта пісталет і гранату, падвергнуўшы небяспецы сотні жыццяў. Але адзінай ахвярай няўдалага згону і рабаванні самалёта стаў ён сам.

Першапачаткова апублікавана Onliner.