Навукоўцы лічаць, што грымучыя змеі насамрэч любяць абдымацца

Калі вы пачуеце, што атрутныя грымучыя змеі на самай справе "цёплыя і прыемныя істоты", вы, верагодна, усумніцеся ў адэкватнасці чалавека. Аднак даследнікі лічаць, што гэта ў рэчаіснасці так — мяркуецца, што гэтыя атрутныя паўзуны больш мілыя, чым мы звыклі думаць, піша Daily Mail.

Аўтары новага даследавання з Універсітэта Лома-Лінда ў Каліфорніі (ЗША) прыйшлі да высновы, што рэпутацыя грымучых змей на шмат апярэджвае іх саміх. Даследчыкі мяркуюць, што гэтых змей папросту разумеюць няправільна, а насамрэч яны "цёплыя і прыемныя істоты", якія любяць праводзіць час у кампаніі і "абдымацца".

Даследчыкі мяркуюць, што ў грымучых змей і людзей нават ёсць нешта агульнае — усе мы знаходзім суцяшэнне ў блізкасці да сябе падобных. Аўтары даследавання мяркуюць, што змеі адчуваюць сябе добра, калі практыкуюць "групавыя абдымкі" з іншымі прадстаўнікамі свайго віду. Пры гэтым назіранні сведчаць аб тым, што ў гэты момант тэмп іх сэрцабіцця зніжаецца, а хрыпы спыняюцца.

Па словах вядучага аўтара даследавання Уільяма Хейса, атрыманыя імі вынікі кідаюць выклік сцвярджэнню аб тым, што рэптыліі — адзіночкі і паляўнічыя, якія не асабліва праяўляюць складаныя сацыяльныя паводзіны. Аднак зараз даследнікі лічаць, што грымучыя змеі насамрэч вельмі разумныя і здольныя да эмоцый.

На гэта даследаванне прафесара Хейса наштурхнулі паводзіны змей у гарах Паўднёвай Каліфорніі дзе домаўладальнікам раз-пораз даводзіцца пазбаўляцца ад надакучлівых земнаводных. Калі вучонага спыталі, як ён змагаецца са змеямі, ён адказаў, што папросту кладзе яе ў вядро і нясе ў дзікую прыроду. У адзін з такіх выпадкаў увага прафесара прыцягнулі змеі.

Навуковец выявіў, калі ў вядры знаходзілася не адна змяя, а дзве ці больш, грукат значна слабеў. Прафесар Хэйс падзяліўся назіраннем са сваімі калегамі, і яны вырашылі праверыць, як гэта працуе. Па словах суаўтара даследавання Чэслі Марціна, вынікі сведчаць аб тым, што калі грымучая змяя знаходзіцца побач з сабе падобнай гэта зніжае яе рэакцыю на стрэс.

Адзначым, такія паводзіны характэрны для людзей, што пацвярджае мноства даследаванняў, аднак раней вучоныя ніколі не заўважалі падобных паводзін у рэптылій.

Першапачаткова апублікавана focus.ua.